ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΛΚΙΝΟ ΣΤΗ ΦΙΝΛΑΝΔΙΑ, ΕΩΣ ΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΟΥ 2025 – ΤΟ «ΜΙΚΡΟΒΙΟ» ΤΟΥ ΣΤΙΒΟΥ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ

Γεννημένη στις 19 Σεπτεμβρίου του 2003, έχει ήδη αναδειχθεί ως μια εκ των πιο ελπιδοφόρων Ελληνίδων αθλητριών των 800 μέτρων. Η Γεωργία Δεσπολλάρη, φροντίζει από το 2023 μέχρι σήμερα να μας εντυπωσιάζει με τις επιδόσεις, την ταπεινότητά και την αποφασιστικότητά της, ενώ το 2024 αποτέλεσε σταθμό ως μια εξαιρετική χρονιά για εκείνη. Από το όραμα των υψηλών στόχων, έως το νέο ατομικό ρεκόρ στις 12 Μαΐου 2024, και τα “Παπαφλέσσεια” για το εξαιρετικό 2:01.79 (τέταρτη θέση όλων των εποχών στην Ελλάδα στο αγώνισμα) – η αθλήτρια του Μιχάλη Αναγνώστου παρατηρεί διαρκώς τις δυνατότητές της να εξελίσσονται. Λίγο αργότερα, στις 25 Μαΐου και το Βαλκανικό Πρωτάθλημα στη Σμύρνη, τερμάτισε με χρόνο 2:02.21, που αποτελεί τη δεύτερη καλύτερη επίδοση της καριέρας της.

Με την έναρξη του νέους έτους και μαζί της αγωνιστικής περιόδου του κλειστού στίβου, η 21χρονη αθλήτρια δείχνει να βρίσκεται σε εξαιρετική φυσική και πνευματική κατάσταση και ταυτόχρονα, να έχει καλλιεργήσει την πίστη και την αυτοπεποίθηση στις δυνατότητές της. Ήδη από τον Ιανουάριο, στο μίτινγκ κλειστού στίβου του Ντόρτμουντ, σημείωσε νέο ατομικό ρεκόρ με χρόνο 2:04.19, σκαρφαλώνοντας στην έκτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο αγώνισμα (κλειστού στίβου). Έχοντας βρει τις ισορροπίες της καθημερινότητας μεταξύ πρωταθλητισμού και σπουδών, η Γεωργία Δεσπολλάρη συνεχίζει αφοσιωμένη στην προσωπική της βελτίωση, την πίστη στο πλάνο και τον προπονητή, την υπομονή που απαιτείται όταν οι προκλήσεις παρουσιάζονται και παραμένει αισιόδοξη ότι το χρονόμετρο και η προσπάθεια πάντα «ανταμείβουν». Μπορεί η πρόκριση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ρώμης τον περασμένο Ιούνιο να μην επετεύχθη και να κρίθηκε για διαφορά ελάχιστων βαθμών, ωστόσο δεν αποτέλεσε τίποτα περισσότερο παρά μία ακόμη πρόκληση για την νεαρή αθλήτρια που αποδεικνύει καθημερινά ότι δεν παρατά καμία προσπάθεια και σίγουρα, καμία κούρσα.

Μιλώντας στο Trackfieldcy.com για την νέα αγωνιστική περίοδο, τους ανανεωμένους στόχους και την καθημερινότητά της, η Γεωργία αναφέρεται σε όλο το ταξίδι των τελευταίων ετών, την εμπειρία της μέσα στον χώρο του πρωταθλητισμού έως τώρα και τις ιδιαιτερότητες του αγωνίσματος.

Για την έναρξη της νέας σεζόν και τους πρώτους αγώνες στον κλειστό στίβο…

«Αγωνιστικά έχουμε ξεκινήσει γενικά αυτή τη χρονιά αρκετά καλά. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Πήγαμε προετοιμασία ένα μήνα στην Αφρική (στη Νότια Αφρική) για ένα μήνα και μπορώ να πω ότι ήταν από τις καλύτερες προετοιμασίες, γιατί ξεκουράστηκα κιόλας – από την σχολή, τις υποχρεώσεις κλπ. Γιατί είμαι στην ειδικότητα τώρα, 4ο έτος, και μπήκαμε στο κλειστό έχοντας συμμετάσχει σε δύο αγώνες».

Για τους γενικούς στόχους της χρονιάς, την προετοιμασία και τον ανοικτό στίβο…

«Γενικά μου αρέσει περισσότερο η περίοδος στον ανοιχτό στίβο, αλλά έχουμε κάνει πολύ καλή προετοιμασία και έχω βελτιωθεί αρκετά προπονητικά. Όσον αφορά και το αερόβιο μου, εκεί που υστερούσα έχουμε κάνει άλματα προόδου. Οπότε θέλω να τρέξω, να κυνηγήσω και κάτι καλό στον κλειστό, δηλαδή θα προσπαθήσω για το ευρωπαϊκό κλειστού στην Ολλανδία – αν μπορέσω να καταφέρω και να βρεθώ στην διοργάνωση. Θα προσπαθήσω για καλές κούρσες – πριν το Πανελλήνιο και το Βαλκανικό θα τρέξω άλλη μια κούρσα πιστεύω στο εξωτερικό».

Οι εμπειρίες που άφησε το 2024…

«Πέρσι από πολύ νωρίς, από τον κλειστό δηλαδή, είχα αρκετή όρεξη. Απλά μετά από κάποιο σημείο δεν διαχειριστήκαμε σωστά τις κούρσες. Έτρεξα σε αρκετούς αγώνες, είχα και ένα μικρό τραυματισμό στο πόδι μου και αναγκαστικά δεν μπορούσα να προπονηθώ κατάλληλα. Προσπαθούσα να κάνω άλλου είδους άσκηση χωρίς να τρέχω πολύ, αλλά παρόλα αυτά συνεχόμενα συμμετείχα σε αγώνες. Είχα τρέξει αρκετά στον κλειστό και μετά από κάποιο σημείο – ενώ είχα και αυτό το θέμα με το πόδι – δεν μπορούσα να δώσω το 100% μου και αυτό με έριχνε. Και προπονητικά αλλά και ψυχολογικά… ήταν σαν να μην έκανα αυτό που πραγματικά μπορούσα στην ουσία και γι’ αυτό μετά το πήρα και πιο προσωπικά για τον ανοιχτό, να τα πάω αρκετά καλά».

Για την διαχείριση της πίεσης των ups-and-downs…

«Πίεσα αρκετά τον εαυτό μου, απλά προσπάθησα να το κάνω επειδή με ευχαριστεί αυτό, όχι επειδή πρέπει. Προσπάθησα να το κάνω επειδή ξέρω ότι μπορώ να το κάνω ως Γεωργία. Σκέφτηκα και ψυχολογικά να μην “ξεχάσω” τον σκοπό μου. Το κάνω επειδή μου αρέσει και θέλω να τρέξω καλά, θέλω να βελτιωθώ και κυρίως, επειδή μου αρέσει το αποτέλεσμα που αποδίδει η προπόνηση. Μέσα από τη σκληρή προπόνηση θα βγει το σωστό αποτέλεσμα».

Ο στόχος του Ευρωπαϊκού της Ρώμης που κρίθηκε στις λεπτομέρειες…

«Η αλήθεια είναι ναι στενοχωρήθηκα. Στεναχωρήθηκα διότι ήξερα ότι (ενώ κρίθηκε για λίγες θέσεις και βαθμούς η πρόκριση) οι αθλήτριες που βρέθηκαν πάνω από μένα στην κατάταξη δεν ήταν καλύτερες από μένα. Απλά εγώ δεν είχα τρέξει γρήγορα στον κλειστό όπως έπρεπε, δεν είχα διαλέξει σωστές κούρσες, έτρεχα συνεχόμενα και δεν είχα κάνει πολύ καλές επιδόσεις. Νομίζω στον ανοιχτό έκανα ότι μπορούσα… Αλλά μου στοίχισε ο κλειστός κυρίως, με μια καλή κούρσα εκεί, θα ήμουν στο Ευρωπαϊκό. Και γνωρίζω ότι μου στοίχισε αρκετά, γιατί ήταν λίγο από λάθος μας. Αλλά εντάξει, εν τέλει δεν με έριξε και πάρα πολύ, πρέπει να συνεχίσουμε. Έχουμε τόσες διοργανώσεις μπροστά μας».

Πολύτιμες εμπειρίες και μαθήματα για την συνέχεια…

«Η αλήθεια είναι ότι παρόλο που πιστεύω ότι έγιναν κάποια λάθη, με τον προπονητή μου το βλέπουμε ως μάθημα για την συνέχεια. Δηλαδή να γνωρίζω πλέον πώς πρέπει να αντιδράω από κούρσα σε κούρσα, από αγώνα σε αγώνα. Το πόσες κούρσες πρέπει να κάνουμε, ποιες είναι οι κατάλληλες κλπ οδήγησαν ώστε να γίνω πιο έμπειρη σε αυτό το κομμάτι. Όλα με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ και τα έχω βρει μπροστά μου όλα αυτά, οπότε νομίζω γίνανε και για καλό κάποια πράγματα».

Για την πλήρη αφοσίωση στον πρωταθλητισμό, την δυσκολία του αγωνίσματος και την φιλοσοφία της εξέλιξης…

«Εντάξει, αντικειμενικά είναι όντως από τα πιο δύσκολα αγωνίσματα τα 800μ. Παρόλα αυτά, επειδή έχω θέσει στόχους στο μυαλό μου, θέλω να φτάσω όσο πιο ψηλά μπορώ, να βελτιωθώ… και πιστεύω ότι όλο αυτό μου δίνει κίνητρο να συνεχίσω, είναι ένα μέρος της διαδικασίας που μου αρέσει. Μου αρέσει να βλέπω ότι εξελίσσομαι και παρατηρώ ότι έχω αρκετά πράγματα να βελτιώσω. Είναι σημαντικό για μένα που βρίσκομαι σε ένα υψηλό επίπεδο και κάνω υψηλό πρωταθλητισμό. Που όντως δεν είναι για όλους, αλλά για λίγους. Έχει πίεση και στερείσαι και κάποια πράγματα».

Για τις θυσίες, τον ευρύτερο σκοπό μιας προσπάθειας και την ικανοποίηση που μένει στο τέλος της ημέρας…

«Το απολαμβάνω πάρα πολύ αυτό που κάνω, αυτό μου δίνει χαρά. Το να βλέπω ότι υπάρχει εξέλιξη. Δηλαδή δεν νομίζω ότι οι θυσίες που έχω κάνει μου προκαλούν αρνητικά συναισθήματα. Μου αρέσει αυτό που έχω επιλέξει να αφοσιωθώ οπότε, ναι μεν θυσιάζω κάποια πράγματα, αλλά δεν είναι ότι με στεναχωρούν ή ότι είναι κάτι που θέλω παραπάνω από τον στίβο. Είναι και οι προτιμήσεις μου τέτοιες που ως άτομο, δεν μου αρέσει πολύ η νυχτερινή διασκέδαση που επιλέγουν άλλο παιδιά της ηλικίας μου. Δεν μου λείπουν ιδιαίτερα αυτές οι έξοδοι κλπ., ευχαριστιέμαι άλλα πράγματα πιο ήρεμα και εννοείται τις διακοπές μου. Σκέφτομαι τις διακοπές πολλές φορές, αλλά όχι πάρα πολλές μέρες. Ίσα ίσα να χαλαρώνω, ψυχολογικά και σωματικά».

Ένα «βήμα» πιο δυνατή, πιο προετοιμασμένη, πιο γρήγορη…

«Στο αγώνισμα μου, όσο πιο πολύς χρόνος περνάει και ακολουθείς το πλάνο, είσαι πιο σίγουρος για τον εαυτό σου. Δηλαδή εγώ είμαι πιο σίγουρη. Κάθε χρόνο αισθάνομαι ότι μπορώ να τρέξω πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι έτρεξα την προηγούμενη χρονιά. Φέτος, θέλουμε να τρέξω καλά στον κλειστό, να τρέξω ακόμη καλύτερα απ ό, τι έχω ήδη ξεκινήσει και θα προσπαθήσουμε όπως είπα και για το Ευρωπαϊκό κλειστού. Αν μπορέσουμε να τα καταφέρουμε και να είμαι εντός πρόκρισης και μετά στον ανοιχτό, φυσικά κυνηγάμε το Ευρωπαϊκό ομάδων και Ευρωπαϊκό Κ23».

Ευρωπαϊκό Κ23, Φινλανδία 2023: Εκεί που ξεκίνησαν όλα…

«Εντάξει, ήταν η αφετηρία που μετά αποφάσισα ότι θα κάνω στίβο… γιατί μέχρι τότε έκανα και ποδόσφαιρο παράλληλα. Οπότε έχει χαραχτεί στο μυαλό η συγκεκριμένη διοργάνωση. Πλέον τα 800μ έχουν ανέβει πάρα πολύ, το βλέπω αυτό. Δεν με φοβίζει, ίσα ίσα που μου δίνει κίνητρο για να δουλέψω ακόμα περισσότερο. Το γνωρίζω ότι θα είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα φέτος, αλλά όπως είπα δεν φοβάμαι. Θέλω να εξελιχθώ, να τρέξω όσο μπορώ να τρέξω και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Δεν θα στεναχωρηθώ εφόσον έχω προσπαθήσει όπως θα ήθελα».

Για τα εμπόδια ανά τα χρόνια και την πίστη που καλλιέργησε ο προπονητή της…

«Προς το παρόν, το μόνο εμπόδιο που έχω συναντήσει ήταν μερικοί μη-υποστηρικτικοί άνθρωποι. Οι οποίοι δεν υπονοούσαν να σταματήσω, αλλά ότι λόγου χάριν δεν κάνω για το αγώνισμα. Έχω ακούσει τέτοια πράγματα, ότι δεν μπορώ να βελτιωθώ κλπ. Αλλά εγώ πιστεύω στον προπονητή μου και εκείνος πιστεύει πολύ σε μένα και ότι μπορώ να τα καταφέρω. Του χρωστάω τα πάντα, γιατί αυτός πιστεύει σε μένα και κατά συνέπεια πιστεύω κι εγώ στον εαυτό μου».

Τι ήρθε πρώτο, η πίστη του προπονητή ή η πίστη στον εαυτό σου;

«Νομίζω από μόνη μου είμαι πολύ σκληρή και θέλω να είμαι δυνατή. Δεν τα παρατάω εύκολα. Νομίζω όμως ότι έχω ακόμα να εξελιχθώ σε αυτό το κομμάτι και να μάθω να δουλεύω ακόμα πιο σκληρά. Σε πολλούς ανθρώπους του κύκλου μου φαίνεται ότι είμαι σκληρή, ότι είμαι δυνατή, αλλά εγώ θα δουλέψω κι άλλο πάνω σε αυτό. Όταν ο προπονητής μου, πιστεύει πολύ σε μένα, μου το μεταδίδει. Μου υπενθυμίζει κατά κάποιο τρόπο πως να σκέφτομαι, να έχω πάντα υψηλούς στόχους, να πιστεύω στον εαυτό…. πρώτος εκείνος μου το έμαθε αυτό. Και επειδή είμαι και εγώ πολύ κοντά σε αυτόν τον τρόπο σκέψης ως Γεωργία, έχουμε ταιριάξει».

Ολυμπιακοί 2024: εντυπώσεις και ανταγωνισμός…

«Είδα Ολυμπιακούς φυσικά. Εντάξει, ήταν πολύ υψηλό το επίπεδο, ειδικά στον τελικό. Αλλά είδα και αρκετές αθλήτριες στην ηλικία μου που συμμτείχαν και έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά. Πιστεύω θα υπήρχε μία περίπτωση να βρεθώ και εγώ εκεί, στα προκριματικά. Θα μπορούσα ναι, αλλά δεν βρέθηκα λόγω ranking. Η Hodgkinson μου αρέσει πολύ σαν αθλήτρια και που κέρδισε».

Για την πορεία των επιδόσεων στο αγώνισμα και την προσέγγιση που έχουν υιοθετήσει οι κορυφαίοι…

«Σχετικά με άλλα αγωνίσματα, αυτά της αντοχής και ημι-αντοχής έχουν ξεφύγει η αλήθεια είναι, αυτό παρατηρώ. Αλλά αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι οι αθλητές αυτών των αγωνισμάτων χρειάζονται περισσότερες προετοιμασίες. Είναι πιο χαλαροί και κάνουν την προπόνησή με συγκεκριμένη προσέγγιση… κάτι που στην Ελλάδα δεν έχουμε. Πρέπει να δεις επαγγελματικά τα 800μ για να τρέξεις, να πας στις προετοιμασίες σου, να κάνεις διπλές προπονήσεις, να είσαι ήρεμη και χαλαρή, ψυχολογικά να είσαι καλά… και μετά δεν είναι δύσκολο. Άλλοι αθλητές που έχω παρατηρήσει στις προετοιμασίες απλά δουλεύουν παραπάνω από ότι εμείς. Η δουλειά είναι αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Όχι τόσο τα προσόντα τους, ή ότι είναι πιο ψηλοί και έχουν άλλη σωματοδομή. Και εμείς σε μερικά πράγματα είμαστε καλύτεροι».

Πνευματική δύναμη ή σωματικές ικανότητες… τι υπερτερεί σε ένα τόσο απαιτητικό αγώνισμα ημι-αντοχής…

«Έχω κατασταλάξει ότι σε αυτό το αγώνισμα πρέπει να έχεις πολλή πίστη στον εαυτό σου, να πιστεύεις στις δυνατότητές σου και να έχεις ανταγωνιστικότητα. Δηλαδή μπορεί κάποιος να είναι καλύτερος αθλητής σωματικά και προπονητικά, αλλά στον αγώνα να χάνει από κάποιον που είναι πιο ανταγωνιστικός, δηλαδή έχει περισσότερη διάθεση να κερδίσει. Νομίζω ότι παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το πώς μπαίνεις στον αγώνα, άμα είσαι αποφασιστικός, αν πιστεύεις στον εαυτό σου. Κάποιες φορές οι λεπτομέρειες είναι πολύ κοντά, οπότε και αυτός που θα ακολουθήσει την καλύτερη τακτική έχει προβάδισμα στο να κερδίσει εννοείται. Ειδικά στον κλειστό στίβο πρέπει συνέχεια να έχεις κατά νου να μην κλειστείς αλλά και στον ανοιχτό. Και γενικά πάρα πολλή αυτοπεποίθηση στα 800μ».

Περί στρατηγικής, περιθωρίων λάθους και σκέψεις κατά την διάρκεια μιας κούρσας…

«Εγώ πιστεύω ότι για να κάνεις την καλύτερη στρατηγική πρέπει να το πιστέψεις κιόλας. Στα 800μ έχεις χρόνο να σκεφτείς και ταυτόχρονα δεν έχεις, γιατί μπορεί σε κάποια αλλαγή να χρειαστεί να σκεφτείς γρήγορα. Μπορεί να γίνει κάποιο λάθος κλπ. Πρέπει δηλαδή να είσαι και ψύχραιμος μέσα στον αγώνα και να σκεφτείς γρήγορα. Έχεις χρόνο να σκεφτείς όντως, αλλά πρέπει να έχεις σχεδιάσει από πριν και από κοινού με τον προπονητή τι τακτική θα ακολουθήσεις. Εννοείται ότι μπορεί, άμα κάνεις την καλύτερη τακτική να κερδίσεις έναν αγώνα ή να κερδίσεις έναν αθλητή που είναι καλύτερος από σένα, αλλά να μην έχει την καλύτερη τακτική. Για παράδειγμα το να είσαι πίσω από έναν αθλητή και να ακολουθείς το ρυθμό είναι πολύ εύκολο. Αυτό κυνηγάω εγώ για παράδειγμα, να βρεθώ σε μια τέτοια κούρσα, να είμαι πίσω από κάποια αθλήτρια, να είναι γρήγορος ο ρυθμός και έτσι θα βγει το ρεκόρ. Μόνος σου είναι πολύ δύσκολο να έρθει κάποιο τέτοιο αποτέλεσμα. Πρέπει να ακολουθήσεις κάποια συγκεκριμένη τακτική, να περάσεις πιο γρήγορα το πρώτο 400άρι, να προσπαθείς να μην τρέχεις στον δεύτερο διάδρομο, να είσαι εσωτερικά κλπ.. Όλα αυτό. Είναι σημαντικό να έχεις κάποιον να σε τραβάει και να μην κάνεις απότομες αλλαγές γιατί θα σου κοστίσουν».

Ισορροπία μεταξύ σπουδών, πρωταθλητισμού και ελεύθερου χρόνου…

«Μου αρέσει στη σχολή μου. Θέλω να δίνω το παρόν, αλλά και λόγω υποχρεωτικών παρουσιών, δεν έχω και επιλογή να λείπω. Δεν είναι και όλοι οι καθηγητές τόσο βοηθητικοί μαζί μας… Αλλά την σχολή μου δεν την παραμελώ, είμαι συνέχεια εκεί και ειδικά φέτος λόγω της ειδικότητας ήμουν πολύ απασχολημένη με αυτό. Αυτή η περίοδος με κούραζε. Γι’ αυτό όταν πήγα προετοιμασία ξεκουράστηκα. Είναι δύσκολο ο συνδυασμός και πρέπει να βρεις κάπου την ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα δύο. Γίνεται να το κάνεις, βέβαια αν έχεις και υψηλούς στόχους, πρέπει κάτι να αφήσεις λίγο πίσω. Δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση πάει λίγο πίσω η σχολή μου. Μπορείς να βρεις την ισορροπία, αλλά όχι σε υψηλό επίπεδο… και σχολή και πρωταθλητισμός στο στίβο. Εννοείται θέλω να βρίσκω και να περνάω χρόνο με τους φίλους μου πιο χαλαρά, να βγω έξω, όχι για κάτι το οποίο θα με κουράσει. Προσπαθώ να κοιμάμαι και νωρίς πάντα, αλλά βρίσκω την ισορροπία».

Για το επαγγελματικό μέλλον και τις επιλογές…

«Θα μου άρεσε να ακολουθήσω το αντικείμενο των σπουδών, ναι. Απλά έχω στο μυαλό μου και την φυσικοθεραπεία που ήταν και η πρώτη μου επιλογή, οπότε μπορεί να κάνω και στο μέλλον κάτι, ώστε να ασχοληθώ με αυτό. Κάποιο μεταπτυχιακό ίσως, κάτι τέτοιο σκέφτομαι. Αλλά και προπονητική θα ήθελα να ακολουθήσω, ναι».

Είχες φανταστεί πριν 3-4 χρόνια ότι σήμερα θα βρίσκεσαι σε αυτό το επίπεδο, θα είσαι μέλος της Εθνικής ομάδας και θα έχεις σημειώσει αυτή την εξέλιξη…

«Δεν το είχα φανταστεί, έγιναν όλα πολύ γρήγορα. Δεν το είχα φανταστεί αυτό με τίποτα γιατί ήμουν πιο χαλαρή, έκανα ναι μεν προπόνηση, αλλά δεν είχα στο μυαλό μου ότι θα ανέβω επίπεδο τόσο γρήγορα. Δε σκεφτόμουν διοργανώσεις και τέτοια… Αλλά ναι, μου πέρασε αυτή τη νοοτροπία ο προπονητής μου. Πριν τρία χρόνια σκεφτόμουν μόνο το ποδόσφαιρο. Δεν σκεφτόμουν καθόλου στίβο, ενώ το αγαπώ πολύ, έβλεπα ότι δεν ήμουν τόσο καλή ας πούμε. Εντάξει, δεν είχε πιστέψει και κάποιος σε μένα τόσο πολύ και μάλιστα τον είχα αφήσει για έξι μήνες τον στίβο, μόλις είχα έρθει στην Αθήνα, αλλά μετά μου έλειψε. Οπότε ξεκίνησα πάλι και τα δύο».

Στίβος ή ποδόσφαιρο: η γνώμη της οικογένειας και η στήριξη της προσωπικής της επιλογής…

«Γενικά σε αυτό το κομμάτι δεν με έχουν πιέσει. Τους ευχαριστώ γι’ αυτό, γιατί με έχουν αφήσει να κατασταλάξω μόνη μου. Πιο πολύ ο στίβος τους αρέσει, χωρίς όμως να έχουν πιέσει ποτέ για κάτι. Απλά μου έχουν πει γενικά τη γνώμη τους».