Επτά μετάλλια μετράει η Κύπρος στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα που διεξήχθη το διήμερο 2-3 Σεπτεμβρίου στο Πράβετς.

Δύο χρυσά, δύο αργυρά και δύο χάλκινα κρέμασαν οι αθλητές μας, αλλά και αυτό της υπερηφάνειας κρεμάσαμε για άλλη μια φορά όλοι εμείς, οι λάτρεις και φίλαθλοι του (κλασικού) αθλητισμού.

του Σάββα Ευαγγελίδη

Και αυτό της υπερηφάνειας είναι και το σημαντικότερο. Δεν είναι οι επιτυχίες αλλά ο τρόπος με τον οποίο έρχονται αυτές. Και ποιος είναι αυτός;

Το 2019 για τους αθλητές/ριες του στίβου είναι μία ιδιαίτερη χρονιά. Πρόκειται για μία αγωνιστική χρονιά που ξεκίνησε τέλος Ιανουαρίου και τρέχει σερί μέχρι σήμερα, αδιάκοπα χωρίς σταματημό και κορυφώνεται σ’ένα μήνα!

Να υπενθυμίσω ότι η Ελένη Αρτυματά αγωνίζεται από τον Φεβρουάριο, καθώς στο ευρωπαικό το Μάρτιο έτρεξε το ατομικό της στο 400αρι κλειστού, ο Μίλαν Τραίκοβιτς (που προπονείται στην Βαλένθια αυτή την περίοδο) είναι πρωταθλητής Ευρώπης και αγωνίζεται κι αυτός ανελλιπώς σε diamond league με στόχο την κορύφωση στη Ντόχα.

Η Ναταλία Ευαγγελίδου άφησε το ευρωπαικό σε μία δύσκολη χρονιά, ώστε να βάλει προπόνηση στα πόδια της για να μπορεί του χρόνου να πραγματοποιήσει ολυμπιακές επιδόσεις. Ο Απόστολος Παρέλλης ξεμπέρδεψε νωρίς με το όριο και πλέον ετοιμάζεται για να (ξανα)μπει στη οκτάδα του κόσμου, ενώ η Νεκταρία Παναγή πάρα τα μικροπροβλήματα τραυματισμών που έχει φέτος, στέκεται καλά μέσα στις 32 της πρόκρισης για τη Ντόχα.

Από την άλλη είναι και οι Κυριάκος Ιωάννου, Ραμόνα Παπαιώανου, Δημήτρης Χονδροκούκης, Πάρης Μπατζάβαλης και Λεοντία Καλλένου που προσπαθούν να αφήσουν πίσω τους τα προβλήματα τραυματισμών και να επανέλθουν σε κορυφαίο επίπεδο.

Θα πει κανείς: “ναι, μα δεν είναι επαγγελματίες;” Η απάντηση, όμως, δεν είναι τόσο απλή! Αυτοί οι άνθρωποι με τον ιδρώτα τους και τις προσπάθειές τους έχουν κάνει τον στίβο επαγγελματικό κι έχουν αναγκάσει την πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς να τους δώσουν όλα όσα αξίζουν. Ο κυπριακός στίβος οφείλει σε πολύ μεγάλο βαθμό την αλλαγή του σε αυτή την φουρνιά αθλητών και προπονητών!

Ωστόσο, τα εύσημα πρέπει να αποδοθούν και στα παιδιά που δεν τυγχάνουν της πρέπουσας αναγνώρισης και αγωνίζονται με πενιχρά μέσα. Είναι τα παιδιά τα οποία όμως τιμούν με κάθε τρόπο πρώτα τον εαυτό τους, μετά την πατρίδα τους και κατ’επέκταση το άθλημα.

Μερόπη Παναγιώτου, Χρυστάλλα Χατζηπολυδώρου (χάλκινο), Έλβις Κριούκωβ (χάλκινο), Ραφαήλ Αντωνίου, Mαρία Αριστοτέλους και αδερφές Φωτοπούλου δεν άφησαν τη χρονιά στη Κροατία, έδωσαν συνέχεια στις προπονήσεις μέσα στο ζεστό καλοκαίρι της Κύπρου και πραγματοποίησαν αξιόλογες εμφανίσεις, στέλνοντας το μήνυμα ότι τα κέρδη από τον αθλητισμό δεν είναι υλικά αλλά ηθικά. Και για αποφυγή παρεξηγήσεων, τα εύσημα παίρνουν όλοι και όλες, όσοι/ες αγωνίζονται με το εθνόσημο με τα ίδια μέσα, και οι οποίοι για διάφορους λόγους δεν συμμετείχαν στην εν λόγω διοργάνωση! Να είστε σίγουροι ότι τα παιδιά είναι πάρα πολλά!

Είναι με θαυμασμό που παρακολουθούμε τους αθλητές και τις αθλήτριές μας να αγωνίζονται σε κορυφαίες διοργανώσεις αλλά και να τοποθετούνται στα ψηλότερα βάθρα αξιόλογων διεθνών διοργανώσεων. Εδώ και χρόνια κρεμάνε πρώτα στον δικό τους λαιμό τα χρυσά τους μετάλλια και ύστερα στον δικό μας, αυτό της…. ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ!

TRACFKIELDCY