«ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΒΓΑΖΩ… ΦΤΕΡΑ»!

Έχει συμμετάσχει 4 φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει στεφθεί Αργυρή και Χάλκινη Πρωταθλήτρια σε Ευρωπαϊκά και Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, ήταν η πρώτη Ελληνίδα νικήτρια σε σειρά του Diamond League αλλά πρωτίστως είναι μητέρα και μαζί – καταξιωμένη γυναίκα στον χώρο του κλασικού αθλητισμού. Η Νικόλ Κυριακοπούλου γνωρίζει εκ πείρας ότι ο πραγματικός αντίπαλος και ανταγωνιστής είναι ο εαυτός μας… στις δύσκολες μέρες, στις απαιτητικές περιόδους, στις στιγμές που όλοι θα τα παρατούσαν και θα επικαλούνταν κλισέ δικαιολογίες. Στα 38 της χρόνια και ούσα γεμάτη διακρίσεις από το υψηλότερο επίπεδο, συνεχίζει την προσπάθειά της και πορεύεται στην ολυμπιακή χρονιά με στόχο να είναι υγιής και έτοιμη για κάθε αγώνα – πρόκληση.

Μιλώντας σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο Trackfieldcy, η 8η Ολυμπιονίκης του Τόκιο στο άλμα επί κοντώ, αναφέρθηκε στον τραυματισμό που τις στέρησε την αγωνιστική παρουσία στον κλειστό στίβο, την γεμάτη πειθαρχία και προγραμματισμό καθημερινότητα που όμως καθοδηγείται από την αγάπη για τον πρωταθλητισμό, αλλά και όλες τις βασικές πτυχές της πορείας της μέχρι τώρα.

Ξεκινώντας θα ήθελα να μιλήσουμε για το πως έχει κυλήσει μέχρι στιγμής η χρονιά για σένα, τι αντιξοότητες και προκλήσεις έχεις αντιμετωπίσει τώρα που η χειμερινή περίοδος ολοκληρώθηκε και όλοι οι αθλητές μπαίνετε στην τελική ευθεία για τους μεγάλους στόχους.

«Αν και ξεκίνησα τη χρονιά με πολύ κέφι και ,μπορώ να σου πω ότι πήγαινε εξαιρετικά καλά, σε μια προετοιμασία που επέλεξα να πάω στην Ουγγαρία,  δυστυχώς αισθάνθηκα μια ενόχληση στον υποκνημίδιο που με ταλαιπώρησε αρκετά. Ήταν και η αιτία να χάσω την αγωνιστική περίοδο του κλειστού στίβου στην οποία και στόχευα».

Τι είναι αυτό που καθοδηγεί την προσπάθειά σου φέτος – για ακόμη μια ολυμπιακή χρονιά – και ποιοι είναι οι στόχοι για το καλοκαίρι;

«Μου αρέσει πολύ αυτό που κάνω, το απολαμβάνω και αυτό είναι και το κίνητρό μου στη προσπάθειά μου να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Όταν δεν το καταφέρνω όσο καλά το θέλω, οι λόγοι είναι μόνο ένας τραυματισμός τον οποίο δεν μπορώ να προβλέψω. Ο στόχος μου είναι πάντα να κερδίζω τον εαυτό μου»!

Ως μεταλλιούχος σε μεγάλες διοργανώσεις και 8η Ολυμπιονίκης και έχοντας συλλέξει τόσες εμπειρίες και διακρίσεις ανά τα χρόνια… τι σημαίνει πρωταθλητισμός για σένα σήμερα;

«Σημαίνει να μπορώ να είμαι ανταγωνιστική σε παγκόσμιο επίπεδο, εφόσον είμαι υγιής».

Πως κατάφερες να συνδυάσεις ούσα σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο, προπονήσεις, αγώνες και μητρότητα και μάλιστα να συνεχίσεις αδιάκοπα μέχρι σήμερα;

«Όλα είναι θέμα πειθαρχίας,  σωστού προγραμματισμού και βέβαια το πόσο το θέλει κάποιος να είναι συνεπής στους στόχους ή τις υποχρεώσεις του. Αντί για τον πρωταθλητισμό, στη δική μου περίπτωση, για μια άλλη γυναίκα ενδεχομένως να είναι η επαγγελματική της καριέρα». 

Θυμάμαι χαρακτηριστικά μετά την 8η θέση στους Ολυμπιακούς του Τόκιο να αναφέρεις ότι για το Παρίσι θα συμβουλευτείς την κόρη σου… είναι κοινό σας όνειρο να αγωνιστείς για 5η φορά σε Ολυμπιακούς Αγώνες;

«Τα χρόνια από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο μέχρι το Παρίσι δεν ήταν 4 αλλά 3 λόγω του covid.  Αυτός ήταν ένας βασικός λόγος που συνέχισα, αλλά και διαπίστωσα ότι ο τρόπος που είχα οργανώσει την καθημερινότητά μου, μου το επέτρεπε. Ελπίζω και να τα καταφέρω να προκριθώ, γιατί λόγω των τραυματισμών που είχα τα τελευταία 2 χρόνια, η θέση μου στο παγκόσμιο ranking είναι χαμηλή και η πρόκριση δεν θα είναι εύκολη υπόθεση».

Όσον αφορά τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζεις στις εγκαταστάσεις όπου προπονείσαι αλλά και τα στερεότυπα που περιτριγυρίζουν τις μητέρες αθλήτριες, ποια είναι η στάση σου σε αυτό; 

«Οι εγκαταστάσεις στις οποίες γυμνάζομαι, δεν είναι οι καλύτερες, αλλά αυτό είναι κάτι στο οποίο έχω συνηθίσει. Η προπόνηση βγαίνει. Τα όποια στερεότυπα για τις μητέρες αθλήτριες δεν με αγγίζουν. Αντίθετα, η κόρη μου μου δίνει διάθεση και η αγκαλιά της, όταν έρχεται στο στάδιο…φτερά»!

Πως αντιμετωπίζεις όλα τα εμπόδια (κυριολεκτικά και μεταφορικά) για να συνεχίσεις την προσπάθεια και την πορεία σου;

«Με χιούμορ!!! Τα εμπόδια είναι για να τα ξεπερνάμε»!

Τέλος, θα ήθελα να ρωτήσω πως έχεις παρατηρήσει το άθλημα να εξελίσσεται ανά τα χρόνια και μαζί τον ανταγωνισμό τόσο διεθνώς όσο και σε εγχώριο επίπεδο.

«Την ιστορία ενός αθλήματος / αγωνίσματος την γράφουν όπως σωστά λες οι αθλητές που πρωταγωνιστούν σε αυτό. Χαίρομαι πολύ που έβαλα κι εγώ το λιθαράκι μου…».