Δομνίτσα Κυριακίδου – η πρώτη Ελληνίδα που συμμετείχε σε Ολυμπιάδα!

Σαν σήμερα, το 1914, γεννήθηκε η σπουδαία Κύπρια αθλήτρια, Δομνίτσα Λανίτου – Καβουνίδου, η πρώτη Ελληνίδα αθλήτρια που έλαβε μέρος σε Ολυμπιάδα στον στίβο.

Ποιά ήταν η Δομνίτσα Λανίτου – Καβουνίδου;

Η Δομνίτσα Λανίτου – Καβουνίδου γεννήθηκε στη Λεμεσό στις 6 Απριλίου 1914 και ήταν κόρη του Κύπριου αγωνιστή και βουλευτή, Νικόλαου Λανίτη και της Σαπφούς Κολακίδη.

Η ενασχόληση της με τον αθλητισμό ξεκίνησε από πολύ νεαρή ηλικία. Σε ηλικία 14 ετών κέρδισε την πρώτη θέση στους Παγκυπρίους Αγώνες στα αγωνίσματα των 60 μ., του μήκος και του ύψος. To 1931 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου φοίτησε στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδος. Μετά το κολέγιο, εγγράφηκε στην Πάντειο στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της το 1939.

Το 1941 παντρεύτηκε τον Κώστα Καβουνίδη και απέκτησαν μαζί έναν γιο, τον Σπύρο.

Γυμναζόταν στο Αμερικανικό Κολλέγιο και στον Αθλητικό Όμιλο Παλαιού Φαλήρου. Επί πολλά έτη ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας στα 60 μ., 100 μ., 80 μ. με εμπόδια, στο μήκος και στο ύψος με φόρα και άνευ φόρας, και κατείχε 7 πανελλήνια ρεκόρ, τα οποία επανειλημμένα βελτίωσε με νέα κάθε φορά πανελλήνια ρεκόρ.

Το 1932 ισοφάρισε το παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος χωρίς φόρα. Αίσθηση και σχόλια προκαλούσε εκείνη την εποχή η παρουσία της με κοντό σορτσάκι στους αγώνες. Το 1931, αφού νίκησε στους Πανελλήνιους Αγώνες στα 100 μ., ο Σπύρος Μελάς έγραψε:

“Ο λαός χειροκροτούσε εις το Παναθηναϊκόν Στάδιον την δίδα Λανίτου όχι ως νικήτρια των 100 μέτρων, αλλά ως θυγατέρα του επαναστάτη βουλευτού Κύπρου, τον οποίον έχουν συλλάβει οι Άγγλοι. Η παρουσία της δίδος Λανίτου, ηλέκτριζε τα πλήθη, όπως άλλοτε μια κρητική βράκα στην οδό Σταδίου προκαλούσε διαδηλώσεις.”

Το 1935 μπήκε στην εθνική ομάδα της Ελλάδας, όπου την προπονούσε ο Ότο Σίμιτσεκ. Ένα χρόνο αργότερα στην Ολυμπιλάδα του Βερολίνου, η Δομνίτσα έγινε η πρώτη γυναίκα που συμμετείχε σε Ολυμπιακούς Αγώνες με τα χρώματα της Ελλάδος. Αγωνίστηκε στα 80 μ. με εμπόδια και κατάφερε να φθάσει μέχρι τον ημιτελικό (προκρίθηκε στον ημιτελικό με χρόνο 12.6 και ήταν 6η στον ημιτελικό) και στα 100 μ., όπου δεν κατάφερε να προκριθεί στα ημιτελικά.

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου είχε υπηρετήσει ως εθελόντρια νοσοκόμα, η Λανίτου έγινε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΓΑΣ. Έλαβε μέρος ξανά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948, όπου κατέλαβε την 5η θέση στον πρώτο γύρο. Και σε αυτούς τους αγώνες ήταν η μοναδική Ελληνίδα αθλήτρια που είχε λάβει μέρος στο άθλημα του στίβου.

Το 1950 αγωνίστηκε για τελευταία φορά στα 200 μ. και μετά “έληξε” την αθλητική της καριέρα.

Τα επόμενα χρόνια η Λανίτου ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία. Ήταν μέλος του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και του Συλλόγου Ελληνίδων Επιστημόνων, υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Ελλάδας και μέλος της Εταιρείας Αυτοδιάθεσης Κύπρου. Ασχολήθηκε και με τον πολιτικό στίβο, θέτοντας υποψηφιότητα με το Κόμμα των Φιλελευθέρων για μία έδρα στην Α’ Αθηνών το 1958.

Απεβίωσε στις 20 Ιουνίου το 2011 σε ηλικία 97 ετών. Για τη Δομνίτσα έγραψαν πολλοί διανοούμενοι της εποχής, όπως ο Παλαμάς, ο Σικελιανός, ο Καββαδίας, ο Α. Κύρου, η Μυρτιώτισσα, ο Π.Παλαιολόγος και άλλοι.