Κραυγές αγωνίας για τον αθλητισμό!

Τα σωματεία, όμιλοι και οι ομάδες ήδη άρχισαν να έχουν τεράστιο οικονομικό πρόβλημα, συνεπώς αρκετές χιλιάδες θα μείνουν άνεργοι και οι αθλητές θα χάσουν την αθλητική τους στέγη!

Πολλές χιλιάδες παιδιά και αθλητές έχουν επηρεαστεί και θα χάσουν τους στόχους και τα κίνητρα τους! Υπάρχει ματαίωση και απογοήτευση με αποτέλεσμα αρκετοί να εγκαταλείψουν και να μην επιστρέψουν ποτέ ξανά στον αθλητισμό. Οι πιθανές συνέπειες του κλεισίματος των αθλητικών δραστηριοτήτων ακόμη μπορεί να είναι και η αύξηση παραβατικών συμπεριφορών όπως χρήση ναρκωτικών ουσιών από εφήβους! Χρειάζεται να προστατεύσουμε τις ευπαθεις ομάδες σίγουρα αλλά όχι να καταστρέψουμε και να διαλύσουμε τα όνειρα και τους στόχους χιλιάδων παιδιών!

Μπορεί να ζούμε δύσκολες μέρες με την έξαρση της πανδημίας και πολλές φορές να χρειάζεται να λάβουμε μέτρα τα οποία πάνε κόντρα στην καθημερινότητα μας, παρόλα αυτά η απόφαση που έχει παρθεί για το κλείσιμο ουσιαστικά κάθε αθλητικής άσκησης φαίνεται να είναι «αψυχολόγητη» , η εύκολη οριζόντια λύση ενός προβλήματος. Χιλιάδες αθλητές, αναγκάζονται να μείνουν σπίτι, (μπορεί και όχι) λόγω των διαταγμάτων που έχουν εκδοθεί από τον Μάρτιο μέχρι και σήμερα.

Ο κορωνοιός θα είναι εδώ και σε δυο εβδομάδες, για κάποιους μήνες και μετά που θα κυκλοφορήσει το εμβόλιο, μέχρι τότε τι; Μήπως είναι καλύτερα παρά να θέτουμε σε πιο μεγάλο κίνδυνο, κατά την άποψη μου, τα παιδιά, τους αθλητές και την κοινότητα γενικότερα (που σίγουρα μόνο σπίτι δεν μένουν αφού πάνε σχολείο που είναι η μεγαλύτερη συγκέντρωση ατόμων σε ένα χώρο στον τόπο μας (500 ,600 παιδιά και πάνω),πάνε στον χώρο εργασίας, μπορούν να πάνε και για καφέ, βόλτα στο πάρκο, φροντιστήρια κοκ , να τους εκπαιδεύσουμε να μάθουν να τηρούν και τα πιο αυστηρά πρωτόκολλα;

Παρά να λέμε συνεχώς πως είμαστε απειθάρχητος λαός μήπως είναι καλύτερα επιτέλους να κτίσουμε κουλτούρα παρά να δημιουργούμε άλλη μια κρίση , ψυχολογική, οικονομική και κοινωνική τις επιδράσεις της οποίας θα έχουμε μαζί μας για πάρα πολύ καιρό ακόμα και σίγουρα ακόμη και μετά την εξαφάνιση της πανδημίας;

Δεν είναι λύση ανάγκης η παραμονή στο σπίτι! Δεν είναι καθόλου λύση αφού οι αθλητές θα πηγαίνουν όπου αλλού θέλουν θέτοντας τον εαυτό τους σε κίνδυνο να “κολλήσουν”!

Είναι για όλους τους αθλητές δύσκολο να μείνουν μακριά από τον αθλητισμό, μακριά από τους στόχους, το παιχνίδι, την αναψυχή. Που και πως νομίζετε θα εκτονώνουν όλη αυτή την ενέργεια;

Στις κρίσεις όπως λέμε δημιουργούνται ευκαιρίες και τώρα είναι η ευκαιρία να καλλιεργήσουμε εκείνη την κουλτούρα που θα έχει την λιγότερη αρνητική επίδραση στην κοινωνία των πολιτών , στα παιδιά μας, στις νέες γενιές!

Κύριοι στα χέρια σας είναι να μην χάσετε ακόμα μια ευκαιρία, ήδη χάθηκαν αρκετές στην σύγχρονη ιστορία αυτού του πολύπαθου τόπου.