Στο χείλος του γκρεμού ο αθλητισμός!

Οι επιπτώσεις της πανδημίας και του καθολικού lockdown που ζήσαμε την περασμένη άνοιξη  -ενώ πολλές από αυτές συνεχίζουμε να τις βιώνουμε και σήμερα- δεν συνοψίζονται μόνο στην απαγόρευση μετακίνησης και συναθροίσεων. Ο εγκλεισμός συνεπάγεται απομόνωση, όχι μόνο σωματική, αλλά, κυρίως, ψυχική. Έλλειψη εισοδήματος και στέρηση κοινωνικοποίησης.

Της Φοίβης Μαλά

Για τον χώρο του αθλητισμού το πλήγμα ήταν, και εξακολουθεί να είναι, γερό, καθώς στάδια και αθλητικές εγκαταστάσεις ήταν για αρκετό καιρό κλειστά για τους αθλητές όλων των αθλημάτων. Οι αποφάσεις της Πολιτείας για τη διαχείριση της κρίσης  στον τομέα του αθλητισμού είχαν ως βασική συνέπεια την αποστέρηση της δυνατότητας των αθλητών να προπονούνται και να αγωνίζονται και κατ’ επέκταση την στέρηση του κινήτρου τους να συνεχίσουν.

Η ακύρωση και η αναβολή των πλείστων αθλητικών διοργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων και των Ολυμπιακών αγώνων, επέφερε σοβαρότατο οικονομικό πλήγμα στον ευρύτερο αθλητικό χώρο, επηρεάζοντας, κυρίως, τους επαγγελματίες αθλητές, οι οποίοι βιοπορίζονται από το άθλημα τους. Από την άλλη, η ελλιπής στήριξη από τους αρμόδιους, χωρίς ιδιαίτερη διάθεση να εξεύρουν τρόπους για να βοηθήσουν τους αθλητές, σε συνδυασμό με την έλλειψη αγωνιστικών στόχων και τη γενικότερη αβεβαιότητα στον κόσμο, οδήγησε πολλούς αθλητές στην απόφαση να σταματήσουν τον αθλητισμό.

Θέλω, λοιπόν, να επισημάνω στους αρμόδιους ότι το κλείσιμο των αθλητικών εγκαταστάσεων και η ματαίωση των αθλητικών διοργανώσεων, δεν είναι η μόνη λύση για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Η πρακτική αυτή ενέχει σοβαρότατες συνέπειες, όχι μόνο για τους αθλητές στους οποίους είναι αφιερωμένο το παρόν άρθρο, αλλά και για την κοινωνία ολόκληρη.

Ο αθλητισμός, όπως μάλλον θα γνωρίζετε, απαιτεί πειθαρχεία. Απαιτεί συνέπεια και συνεχή προσπάθεια. Απαιτεί διαρκή παρουσία στις προπονήσεις. Σωματική, αλλά και πνευματική υγεία και διαύγεια. Επομένως, δεν μπορούν οι διάφοροι φορείς να προβαίνουν αυθαίρετα στην ματαίωση αθλητικών διοργανώσεων και στη λήψη μέτρων που δυσχεραίνουν την προσπάθεια αυτή των αθλητών, χωρίς να μπαίνουν προηγουμένως στον κόπο να εξετάσουν κι άλλα ενδεχόμενα, προκειμένου να καταστεί εφικτή η συνέχιση της λειτουργίας του χώρου. Είναι σύνηθες φαινόμενο η απαξίωση των χώρων του αθλητισμού, των τεχνών και του πολιτισμού, ως τομείς δευτέρας κατηγορίας, οι οποίοι «δεν πειράζει και να κλείσουν, δεν είναι δα και τόσο σημαντικοί».

Είναι βέβαια πολύ κρίσιμο να προστατεύσουμε τις ζωές των ανθρώπων, ιδιαίτερα όσον βρίσκονται σε κίνδυνο, για αυτό και η Πολιτεία θα πρέπει να προβεί στη λήψη μέτρων που θα διαφυλάττουν μεν την ασφάλεια και υγεία των πολιτών και των αθλητών, ενώ παράλληλα θα δίνουν την ευκαιρία στον κόσμο να συνεχίσει να αθλείται και να αγωνίζεται. Ας μην ξεχνάμε ότι ο αθλητισμός είναι ζωή, όχι πηγή μετάδοσης ασθενειών και καλό θα ήταν να ξεκινήσουν όλοι να τον αντιμετωπίζουν ως τέτοιο.

Μερικές από τις λύσεις που μπορούν να υιοθετήσουν οι αρμόδιοι για να διασφαλίσουν την ασφαλή άθληση είναι οι εξής:

• Σωστή και συστηματική απολύμανση των χώρων άθλησης, εσωτερικών και εξωτερικών, των αποδυτηρίων και των άλλων κλειστών δωματίων.
• Επιβολή υποχρεωτικής χρήσης μάσκας σε κλειστούς χώρους και εξωτερικά, όταν βρίσκονται κοντά άλλα άτομα.
• Τακτική διεξαγωγή τεστ κορωνοϊού σε αθλητές, προπονητές και λοιπό προσωπικό.
• Δημιουργία προγράμματος με συγκεκριμένες ώρες κατά τις οποίες θα μπορούν να χρησιμοποιούν τους αθλητικούς χώρους τα διάφορα γκρουπ αθλητών, προκειμένου να αποφεύγεται η μαζική χρήση των εγκαταστάσεων και να υπάρχει χρόνος απολύμανσης πριν τη χρήση τους από τους επόμενους.

Εύχομαι πραγματικά ότι στην αυριανή συνεδρίαση του Υπουργικού δεν θα αποφασισθούν ανάλογα μέτρα με τα περσινά και θα δοθεί προσοχή στη λήψη λειτουργικών αποφάσεων, οι οποίες θα διασφαλίζουν την υγεία και ασφάλεια των πολιτών και θα επιτρέπουν τη συνέχιση όλων των εργασιών και δραστηριοτήτων, ιδιαίτερα του αθλητισμού, της τέχνης και του πολιτισμού.