Το Παγκόσμιο Κ20, το Ευρωπαϊκό Κ18 το 2021- Δίκαιο ή άδικο;

Ο παγκόσμιος αθλητισμός, όπως και πολλά πράγματα στη ζωή των περισσότερων ανθρώπων έχει μπει σε καραντίνα εξαιτίας της πανδημίας. Μια δύσκολη περίοδο, που αυτό που προέχει είναι η υγεία.

Όμως δεν παύει για τον καθένα να υπάρχει μια αναμονή και ελπίδα για επιστροφή στην κανονικότητα. Όσο το γρηγορότερο, τόσο το καλύτερο, αλλά αυτό θα συμβεί μόνο όταν ο ιός Covid-19 είναι σε ύφεση. Τα σενάρια είναι πολλά, αλλά το επικρατέστερο και καλύτερο, όπως είναι οι εξελίξεις, είναι για τον Ιούνιο. Αρχές καλοκαιριού να επιστρέψουν οι ρυθμοί και για τους αθλητές και προπονητές, γενικά το «οικοδόμημα» του στίβου, να γυρίσουν στις προπονήσεις και να ξεκινήσει η αγωνιστική δράση.

Μια αγωνιστική κίνηση που έχει αλλάξει, καθώς πολλές διοργανώσεις ακυρώθηκαν, άλλες αναβλήθηκαν, χωρίς να έχουν καθοριστεί νέες ημερομηνίες και σε μερικές άλλες περιπτώσεις συνέβη. Όπως με τους Ολυμπιακούς Αγώνες που μετακινήθηκαν για το 2021 και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών- Γυναικών να «μετακυλήσει» για το 2022. Φέτος αναβλήθηκε και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού, που και αυτό πήγε για του χρόνου.

Τι γίνεται όμως για τις διοργανώσεις των μικρών; Φέτος υπήρχε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ18 και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ20. Ορθά πιστεύουμε πως η European Athletics Association και η World Athletics σε συνεργασία με τις διοργανώτριες δεν έχουν πάρει ακόμα απόφαση για αναβολή ή ακύρωση. Είναι μια λεπτή κατάσταση και ιδιάζουσα περίπτωση. Στην κατηγορία Ανδρών- Γυναικών η μετάθεση για ένα ή δύο χρόνια αργότερα, δεν είναι και η καλύτερη, όμως είναι και η πιο εύκολη. Στις μικρές κατηγορίες, αν μετατεθεί μία διοργάνωση σε άλλο χρόνο ακυρώνεται μια ολόκληρη γενιά αθλητών.

Για παράδειγμα οι αθλητές που είναι 17 ετών (γεννημένοι 2003) φέτος και «κυνηγούσαν» ή είχαν πιάσει τα όρια για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κ18, δεν θα μπορούν να πάρουν μέρος, αν η διοργάνωση γίνει το 2021. Δεν ευθύνονται εκείνοι που αναβλήθηκε η διοργάνωση λόγω κορονοϊού. Το ίδιο ισχύει και για τους αθλητές 19 ετών (γεννημένοι 2001) που στόχευαν για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ20 και του χρόνου δεν θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Αν η ΕΑΑ και η WA μεταφέρουν τις διοργανώσεις για το 2021 και δεν θέσουν περιορισμούς, θα είναι πέρα για πέρα άδικο. Δεν μπορούν να ακυρώσουν μια ολόκληρη γενιά αθλητών. Το πιο δίκαιο θα ήταν να έθεταν περιορισμούς και να μετρούσε η διοργάνωση σαν «Ναϊρόμπι 2020» και «Ριέτι 2020». Πιο εύκολο είναι στους αθλητές που θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής το 2021, να τους πεις πως δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής, καθώς δεν ήταν στο πρόγραμμα η διοργάνωση, παρά σε έναν αθλητή που από πέρσι το φθινόπωρο μέχρι και τα μέσα Μαρτίου, «κυνηγούσε» ή είχε το όριο συμμετοχής, ότι χάνει τις διοργανώσεις. Γι’ αυτό και με «νύχια και δόντια» προσπαθούν τόσο οι διοργανωτές του Ριέτι, όσο και του Ναϊρόμπι να κρατήσουν το «όνειρο» ζωντανό και να γίνουν οι αγώνες μέσα στο 2020.

Από την άλλη, αν η κατάσταση δεν αλλάξει και αναγκαστούν να μεταθέσουν τις διοργανώσεις για το 2021, το πιο εύκολο για την ΕΑΑ και την WA θα ήταν να «μηδενίσουν» τις κατηγορίες και να πάνε από την αρχή με ότι ισχύει. Αυτό γιατί θα τους δημιουργούσε ένα άλλο πρόβλημα. Αν υποθέσουμε πως το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κ20 μεταφέρονταν το 2021 και μετρούσε η φετινή χρονιά, τότε ένας αθλητής 20 ετών που του χρόνου έκανε για παράδειγμα ένα πανελλήνιο ρεκόρ, καθώς θα «κυνηγούσε» τα όρια, δεν θα μετρούσε γιατί το 2021 που το σημείωσε ήταν πάνω από 20 ετών, οπότε δεν μετράει σαν εθνική επίδοση Κ20! Επίσης, θα υπήρχε πρόβλημα με τα ηλικιακά όργανα, εμπόδια και βάδην. Αυτό δεν θα ήταν δίκαιο για τους νεότερους αθλητές, να αγωνίζονται μαζί με την περσινή «γενιά» που θα έχει περάσει η ηλικιακή κατηγορία τους.

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή, αλλά πρέπει ΕΑΑ και WA να βρουν τις «χρυσές τομές» πριν πάρουν απόφαση και όχι εύκολες λύσεις που “αδειάζουν” μια ολόκληρη γενιά παιδιών που ξεκινούν τον αθλητισμό με όνειρα και θυσιάζουν πράγματα για να κάνουν πρωταθλητισμό.